Aarden of niet aarden antennemast
Menig gesprek tussen zendamateurs gaat over het weer in het algemeen en onweer in het bijzonder. Bij de verhalen over onweer krijg je de verhalen over bijna pech, geluk en echte narigheid te horen.
Wat het meest ter sprake komt is het wel of niet aarden van de antennemast. De voorstanders van niet aarden beweren dat je de bliksem juist aantrekt als je de mast aard. Dit is ten dele waar, als een mast niet geaard is, slaat de bliksem misschien wel ergens anders in de buurt in, misschien wel in je eigen dak of dat van de buren, maar het kan ook in de mast ook al is deze niet geaard, met alle schade van dien. De bliksem is dan niet geleid, schiet alle kanten op met grote schade tot gevolg.
Als je de mast goed aard, of bij voorkeur laat aarden door een vakmens, zal bij een inslag de bliksem naar de grond worden afgeleid, de schade in de omgeving zal dan meevallen.
Een voorbeeld van een inslag is die van 2014 in de antenne van de repeater in Wormerveer. De antenne stond bovenop een flat op circa 35 meter hoogte, het mastje waar de antenne op stond was voorzien van een bliksemafleiding. Na de inslag was er van de antenne niet veel meer over, maar van de repeater was alleen de eindtrap kapot, de rest werkte nog, en verder was er geen schade in of aan de flat. Hoe zou dit geweest zijn als het antennemastje niet geaard was?